De schoonheid van wilde tulpen, die in de natuur onafzienbare velden kunnen vormen, was zonder twijfel de reden waarom ze lang geleden werden verzameld en in tuinen terecht kwamen. Omdat ze zo variabel van uiterlijk zijn ging men de extra opvallende vormen daaruit selecteren. Later ging men soorten kruisen en werden de beste zaailingen vermeerderd. Dat was ook het geval met de eerste tulp, een rode, die in het westen werd beschreven (1559) en die was opgekweekt uit zaad afkomstig uit Turkije. [ In de volgende 300 jaar werden vanuit heel Voor-, Midden- en Centraal Azië nieuwe tulpen geïntroduceerd, terwijl in het westen steeds meer tulpen werden gekweekt. In de tulpenhandel speelde Holland vanaf het begin een centrale rol. Tijdens de Tulipomania (1634-1637) bracht één enkele bol van de cultivar ‘Admiraal van Enkhuijsen’ een bedrag van 5400 gulden op, gelijk aan van 15 jaarsalarissen van een metselaar. Tegenwoordig zijn er zo’n 5500 geregistreerde cultivars; oude zijn verdwenen, nieuwe komen er telkens weer bij. Alleen door ze te blijven gebruiken in de tuin of de koude kas kunnen de oude cultivars – waardevol Nederlands erfgoed! – behouden blijven. De hier aangeboden cultivars vormen een selectie uit de historische tulpen die voor ons op beperkte schaal worden gekweekt.

Om de overige bolgewassen met historische waarde te bekijken klik hier.